群蛇戢戢方斗争,虾蟆蝼蛄相和鸣。
百足之虫行无声,毒气着人昏不醒。
蚊蚋虽微亦从横,隐然如雷吁可惊。
东方日色苦未明,老夫闭门不敢行。
只今何处无黄菊,醉着茅茨有几人?贤妇稍能知此意,杀鸡为黍莫辞贫。
载笔侍云陛,向夕始余闲。
抚彼清冷觞,慰此忧戚颜。
出轩月才皓,临街露已繁。
广庭行且止,修槛去复攀。
幽树蔼深翠,余花发微殷。
俯仰不知久,星汉勿西还。
归来空房卧,严城漏欲残。
鸦呜九井动,剑佩亦珊珊。
将随夔龙后,祗肃谒重关。
缅怀息心侣,遗世在云山。
焉能从之去,逍遥岩桂间。
谷鸟嘤其鸣,求友声亦屡。
况生烝民间,岂不念朋助。
齐鲁久咨访,梁宋亦驰骛。
末路值伊人,欢然乐平素。
文既义驯雅,操存复贞固。
辅仁将在斯,有挟非所虑。
欣然得嘉会,终叹少暇豫。
尔赞宗伯礼,予牵中台务。
俱限清切地,日夕徒思慕。
兹辰委篇什,衷情极披露。
绸缪卜邻意,委曲耕稼诉。
靖节休官辞,安仁归田赋。
二子不可见,千载同轨度。
嗟予甚蹇劣,岂复希高步。
聊伸菲薄意,用答贤俊顾。
东归果能遂,林庐得依附。
杉榆辉映带,鸡犬互来去。
开园每赏新,散帙共温故。
兹意幸勉旃,岁久恐迟暮。
吏散车马寂,月色东城上。
敛衣高堂坐,重门静无响。
文奏屏在箧,朱墨委虚幌。
檐影望参差,霜气纷荡漾。
耳目幸无役,心意多遐想。
园庐日应敝,萝茑春还长。
况兹纲纪地,王事方鞅掌。
安得春江棹,东原归偃仰。
花明野馆静,树暗流莺语。
行云千里来,凌乱伤心绪。
伤心复何事,家在江南渚。
日暮莫回头,脉脉江南雨。
淮海表兹郡,东南诚要津。
近代亦雄藩,亲王莅斯民。
荆吴自兹入,燕赵亦来臻。
舟车无停运,孳货若丘坟。
冠盖充廛里,歌吹咽城罝。
美酒既如渑,粱肉夹道陈。
休养近百年,富庶难具论。
大道无恒处,荣悴每相因。
风烟一披拂,奄忽同埃尘。
空屋啸蹲鸱,崩垣走惊麇。
帟蒲交四野,骴骼俨若新。
贵贱不复知,贤愚安能分。
予有山阳遣,经过属秋辰。
凭高肆遐览,落日无行人。
欲继芜城作,薄劣愧参军。
郊园草已遍,杂卉驻余春。
游丝牵木杪,孤莺鸣水滨。
羁人怀旧居,日夕自伤神。
遥遥千里途,岂复念苦辛。
欣然入场圃,儿女各来亲。
当轩释负檐,拂去衣上尘。
老夫行役久,归来志复伸。
陶潜爱清风,张生思故莼。
援笔为此诗,示我邻里人。
隙壤所自治,剪刜去茏茸。
幸无棼秽杂,况此清泉涌。
灌滋竟朝夕,勾萌各森耸。
青蒲已弥泽,黄瓜方卧陇。
春菁向堪把,秋梨日应重。
自余通宦籍,职事劳纷冗。
禄食虽云美,私心恒自恐。
归来得萧茅,采撷聊自奉。
且遂丘园乐,永谢承明宠。
谷阳门西路,瀄汩澍清川。
舟舻相萦带,蒲荷亦芊绵。
依依望江渚,漠漠盻湖田。
湖田今有秋,老稚饭红莲。
此实父母邦,乱离乃弃捐。
垂老幸得归,不识陌与阡。
卜筑愿兹始,逍遥终百年。