百花乘春辉,红白相妩媚。暂开已半落,过眼如梦寐。
繁奢能几时,寂寞都埽地。儿童惜徘徊,妇女瞻歔欷。
中庭两桧树,百尺浮云际。芳意不玩俗,秀色亦自喜。
绿烟凝参差,金粟点细碎。霏霏堕疏香,袅袅隔清吹。
足明后凋节,不与众草类。忽思折瑶花,自放天宇外。
秋气迎节至,凉雨乘高风。车马散北阙,冠盖会南宫。
从吏殆成隐,玩岁复将穷。簿书幸无他,谈笑偶多同。
郎选冠一时,史才映群公。著书骇深妙,闻道惴颛蒙。
但愿窃馀论,常此樽不空。寄迹三署老,不惭颜与冯。
交游日零落,之子复云亡。常恨神锋隽,端成中道伤。
文章不用世,词赐仅为郎。名士如君辈,风流岂易忘。
索米东方朔,端居陆士衡。书仍闻北阙,赋亦让南伧。
感激秋风起,提携夜剑横。南军败王略,谁事请长缨。
风雨惊春老,山川入梦遥。此时看破镜,何处正吹箫。
旧种萱丛碧,新归燕语娇。佳期漫自笑,不似浙江潮。
大暑积炎夏,沈阴昏楚天。疾雷五河裂,飞电万星悬。
涨泽通南国,孤城斗百川。似传黄鸟语,欲反濯龙渊。
重阳去寥落,小雪碧苍茫。兽起骇枯草,鸟归横夕阳。
薄云低引白,衰菊暗消黄。伫立何为久,怆人非故乡。
我醉阙门外,卧备东藩臣。君从天上来,秀色落青云。
留连三日语,多得所未闻。僻陋不自知,喟予久离群。
南风吹白沙,六月天昼昏。送行不尽境,引望空复勤。
相识何必旧,白头或如新。有信当寄书,毋遗倾盖人。