古涧一枝梅,免被园林锁。路远山深不怕寒,似共春相趓。幽思有谁知,托契都难可。独自风流独自香,明月来寻我。
短棹钓船轻,江上晚烟笼碧。塞雁海鸥分路,占江天秋色。锦鳞拨刺满篮鱼,取酒价相敌。风顺片帆归去,有何人留得。
鹏海风波,鹤巢云水,梦残身寄尘寰。老来穷健,无闷也无欢。随分饥餐困睡,浑忘了、秋热春寒。清平世,闲人自在,乘兴访溪山。渔竿。要老伴,浮江载酒,舣棹观澜。倩轻鸥假道,白鹭随轩。直到垂虹亭上,惊怪我、却做仙官。中秋月,披襟四顾,不似在人间。
西楼落月鸡声急。夜浸疏香淅沥。玉人酒渴嚼春冰,晓色入帘横宝瑟。
占秋呈瑞。四海杨公子。蹋拖尚带蓬壶体。清新春草句,潇洒兰亭字。宦情少,眠云弄月知心事。此去应无滞。稳步烟霄地。鹏万里,鹤千岁。他年黄阁老,访我清溪醉。青凤舞,贻君万斛瑶花蕊。
古人误我。独舞西风双泪堕。鹤去无踪。木落西陵返照红。人间难住。掷下酒杯何处去。楼锁钟残。山北山南两点烟。
鉴水稽山尘不染。归来贺老身强健。有客跨鲸游汗漫。留羽扇。玉船取酒青鸾劝。莫恨飞花容易散。仙家风味何曾减。春色一壶丹九转。堪为伴。雕梁幸有轻盈燕。
曾为梅花醉不归。佳人挽袖乞新词。轻红遍写鸳鸯带,浓碧争斟翡翠卮。人已老,事皆非。花前不饮泪沾衣。如今但欲关门睡,一任梅花作雪飞。
中秋一轮月,只和旧青冥。都缘人意,须道今夕别般明。是处登临开宴,争看吴歌楚舞,沈醉倒金尊。各自心中事,悲乐几般情。烛摧花,鹤惊露,忽三更。舞茵未卷,玉绳低转便西倾。认取眼前流景,试看月归何处,因甚有亏盈。我自阖门睡,高枕笑浮生。
酒壶空,歌扇去。独倚危楼,无限伤心处。芳草连天云薄暮。故国山河,一阵黄梅雨。有奇才,无用处。壮节飘零,受尽人间苦。欲指虚无问征路。回首风云,未忍辞明主。