竹林路阴阴,寻幽不觉深。不比羊肠坂,空伤行客心。
雍雍池中雁,饮啄得其时。夕息藉芳荪,朝游荫阶基。
仰视云间翼,嗷嗷西南飞。朔风摧羽翰,严霜下霏霏。
辛苦万里道,所免寒与饥。倘垂终养惠,岂乐衡阳栖。
绕城春水绿含漪,遥忆沙头澼絖时。若爱当时一杯饭,千年孤冢有谁知。
相见复相违,尊前泣满衣。交游吾与汝,出处是耶非。
淮柳行将转,江鸿去渐稀。更怜王子敬,此去几年归。
相逢多□后,相别片时间。旧话匆匆酒,离程窅窅山。
军坡霜外□,寺舍雪中闲。情比若溪浪,随君北度关。
雨洗清秋出,余云逐望开。洞庭霜叶下,阳羡暮帆来。
野嶂横当道,寒流没钓台。登高正堪赋,莫学楚臣哀。
海岸投簪罢,还乡不住城。官轻汉别驾,待重鲁诸生。
研沼寻常满,书堂早晚成。惟嫌卖药处,儿女尚知名。
亭隐余不旧,人推武子贤。古书堆卧内,流水到阶前。
畏酒心先醉,吟诗思独玄。更闻怀逸兴,相约访丹泉。
市朝非我恋,此地养疏慵。园古苔连竹,窗明雪在松。
素帷生道意,清镜长衰容。不见羊求过,空寻旧屐踪。
笔砚随人老,云山发□新。昔心期后世,余习自前身。
石埭残沙晓,茅檐古木春。卜居能有此,甘与白鸥邻。