冲风霜雪繁,涧路少行迹。相望一山尔,那知有行役。
人常畏违离,我怀复难释。岁晚欲晤言,门前尚谁客。
临安至山阴,玉室多仙宅。酒船寻贺老,才大今诗伯。
东方诸侯上,千骑森华戟。村馆足奇士,龙门可夺席。
优游何当还,梅花正云白。无令诗囊空,但恐酒杯窄。
斯时定何时,腊月哉生魄。
雨散风生涧水鸣,倦扶藜杖看山行。故人正在乾封邑,何日唤之来耦耕。
丽泽之风又一传,可堪诸老久沉泉。逢人尽道能尊事,逐物那知不变迁。
邦邑祠堂应自若,朝家恤典为谁然。相思相见还相别,难弟难兄更著鞭。
陶陶兀兀里,浑涵忘所知。恍如天地初,清浊未剖时。
人苦前识尔,触物劳心思。弃置便弃置,况此有酒卮。
一酌入醺酣,重觞到淋漓。勿苦事边幅,醒将何所为。
烟禁凭谁会,杯寒只自斟。几多原上恨,犹记少年心。
领略因初见,经行或重临。攀花问杨柳,丝竹也清音。
谁将双柱兵厨酒,留与閒民尚有馀。珍重平分风月手,又将新句擘笺书。
鲸波环甬东,生犀驾鳅船。戈旗耀玄甲,声震登莱边。
运柁指河洛,连樯捣幽燕。中坚有宗臣,重望推世贤。
神机赞庙谋,天授黄石编。青春策名勋,幕府当慨然。
英英台阁姿,秉羽宁拘挛。贾勇出绪馀,一举四海全。
云帆万里风,杕杜歌劳还。
读书了科诏,公子显扬谋。岁寒松柏坚,高冢蔚而幽。
书棂耿冰砚,日屋岚未收。上焉国脉寿,下焉民瘼瘳。
父母凛遗体,操持梦前修。四载得重来,长言非燕游。
樵苏行迹稀,雨岩丁岭头。共饭少徘徊,我志君勿求。
雨洗元宵。楼台烟锁,隐隐笙箫。且插梅花,自烧银烛,沈水香飘。软红尘里星桥。想霁色、皇都绛霄。屏掩潇湘,醉和衣倒,春梦迢迢。
霓裳霞佩淡丰容。云冷露华浓。唤起石丁归去,冥冥仙仗崆峒。人间秋老花饶笑,清映小帘栊。记取五城深处,凤箫吹下天风。