烽火照玄菟,嫖姚召仆夫。朱家荐逋虏,刁间出黠奴。
六郡良家子,三辅弛刑徒。笳度《乌啼》曲,旗参虎落图。
宝刀装韠琫,名驹被镂渠。金出孤竹,飞旌掩二榆。
妖云压亡塞,珥月照穷胡。勒兵收日逐,潜军执骨都。
姑衍山重禅,燕然石再刳。功成肆郊庙,雄郡却分符。
黄河白草莽萧萧,青海银州杀气遥。关塞岂无秦日月,将军独数汉嫖姚。
往来饮马时寻窟,弓箭行人日在腰。晨发灵州更西望,贺兰千嶂果云霄。
出塞复入塞,马鸣何萧萧。穹庐坐名将,云是霍嫖姚。
冰河驰万骑,雪碛射双雕。
海国真人茹碧霞,廿年云水寄生涯。读残紫府三千箓,看尽玄都十万花。
天外瑶笙招白鹤,洞中霞佩隐青蛇。知君名姓归仙籍,为乞星坛伏火砂。
连营鼓角夜星环,擐甲弓刀晓露閒。列障三边开幕府,勒兵万骑出萧关。
黄河日落人旋渡,青海春深雁未还。闻道南庭先效顺,轻车齐会涿邪山。
青海传烽燧,黄沙入鼓鼙。单于屯塞北,大将出辽西。
落日胡笳惨,悲风汉马迷。燕将有奇石,勒笔待君题。
石田老人写生手,都从观物心中来。不须更作体物语,要使花开花便开。
化工画笔只毫发,惧泄天机不令发。红红紫紫数十枝,已具春秋四时法。
国宾神交能此翁,小亭燕坐无言中。池鱼庭草各形色,抚卷一笑披光风。
二泉道人不识画,随处看花付清话。题诗漫欲为花评,秋草菲菲满江介。
地官为诗寿外姑,却作林泉家庆图。林泉谁欤地官舅,家人大义宜从夫。
伟哉林泉五男子,女子子孙仍倍此。孺人稀寿正康彊,玉树芝兰满庭戺。
塘庄第宅森相联,板舆胜日相周旋。四时和气入盂鼎,山果甘脆江鱼鲜。
向来家法主母贤,诸郎承业今蕃延。诗书礼乐久成习,长似林泉未老年。
百年志体真两得,一杯春酒人争先。此时母也谢未许,方忆林泉偕笑语。
朝看调膳暮问衣,秋阅登禾春弄杼。母兮此心上有皇天知,报以诸福更百千岁如一时。
贤甥地官祝在图与诗。君不见萱花丛开傍慈竹,忧怀释尽长对猗猗菉。
居延风高检叶空,狼烟夜照甘泉宫。将军授金虎士怒,蚩尤亘天旗尾红。
麒麟前殿催赐酒,巳觉此身非己有。猛气遥将日逐吞,壮心肯落嫖姚后。
雁门城外沙如雪,玉帐霜浓铁衣折。长剑须披瀚海云,哀笳莫怨天边月。
北风烈烈刁斗鸣,回看北斗南方明。惊箭离弦车在坂,不勒燕然终不返。
梅花绡帐晓寒生,怨似流苏百结成。远岫犹怜眉黛浅,凌波还忆袜罗轻。
倦来司马偏多病,老去徐娘更有情。十载旧欢真一梦,钓龙台上月空明。