远见浮图顶,逡巡及寺门。此行如有待,何地更无喧?
山背斜阳恶,泉侵落叶浑。沉沉委台殿,多是赐金幡。
高堂秉烛见翠微,岩崖突兀当两扉。庭前系马雾露集,老木倒挂藤萝衣。
问谁妙手能至此?笔墨简古世所稀。天官主人为我言,翰林供奉精天机。
忆我寻山客南粤,地暖四时皆芳菲。眼中得此了不易,便觉宇宙扬清晖。
旅人独行歌采薇,沧洲茅屋何年归?安得峰头置双鹤,相逐蓬莱顶上飞。
移家遂成隐,结屋涧东隈。野客分茶送,邻舟载鹤来。
云埋琴荐冷,风捲壁衣开。晚饷矶头饭,秋吟竹下杯。
余生慕幽赏,到此每迟回。
芳时闻病目,几日卧斋房。有女能修药,多人为送方。
昼吟还不废,夜诵定相妨。每到看花处,思君讵可忘。
中条山下柳丝飞,送客花村问酒旗。风递晴岚沉极浦,雨添新水涨前溪。
问程见说孤烟外,散饮那逢落照时。渭北江东更愁绝,暮云春树总相思。
举世昏昏似醉眠,悲哉不肯救头然。祖师点破新关捩,且指人心教外传。
天皇冬狩如行兵,白旄一麾长围成。长围不知几千里,蛰龙震慄山神惊。
长围布置如圆阵,万里云屯贯鱼进。千群野马杂山羊,赤熊白鹿奔青獐。
壮士弯弓殒奇兽,更驱虎豹逐贪狼。独有中书倦游客,放下毡帘诵周易。
棕鞋桐帽走风雨,正是山僧送笋时。夜月不留栖凤影,春雷失却化龙枝。
从来不识葛藤味,此去方参玉版师。老子胸中冰雪满,岁华晚节更相期。
八骏瑶池一半归,锦袍欲脱玉腰围。君王手挟流星弹,莫打慈乌绕树飞。
金陵新阁空中起,虎踞龙蟠凤双掎。
沉檀雕柱阚玉螭,丽华吹笙彩云里。
水晶帘空滤明月,三十六宫白于水。
红尘巴马四百秋,五城步障五花球。
彩绘山头盖宫殿,山前十二银潢流。
健娥五百曳锦缆,金莲吐影上下金银州。
二三狎客混歌舞,中有酒悲泪如雨。
嘉州讽谏三阁图,秦州别幸千花株。
回鹃队,鸦群呼。
夜半卷土昌泸渝,黄茅缚髻口衔璧。
草降表,王中书。
呜呼!《玉树》声中作唐虏,门外崇韬是擒虎。