汉兵鏖战城南窟,雪深马僵汉城没。
冻指控弦指断折,寒肤著铁肤皲裂。
军中七日不火食,手杀降人吞热血。
汉悬千金购首级,将士衔枚夜深入。
天愁地黑声啾啾,鞍下髑髅相对泣。
偏裨背负八十创,破旗裹尸横道旁。
残卒忍死哭空城,露布独有都护名。
春旗柳色映门闾,华扁新题节妇居。作传小裁青竹简,疏封近降紫泥书。
河壖松柏风烟外,阶戺芝兰雨露初。三釜及亲殊未晚,花前何日奉安舆。
孽瞒祸水剧赵女,汉火馀光能几许。蜀方传薪嘘未然,吴偶束缊成一炬。
万艘枯苇沃以膏,空江如韛长风鼓。九渊鼎沸羹鱼龙,连营炽炭膰貔虎。
雄图南纪成画饼,匹马华容作穷鼠。坡翁乘兴赋赤壁,烂漫天机涌毫楮。
偶从雪里写芭蕉,又似骊黄不毛举。考图求故此其地,疾恶千年若躬睹。
江山萧条岁华晚,兴废人间几今古。买鱼沽酒吊阿瞒,醉和渔歌短蓑舞。
邑里萧条民未复,斋居卑湿病相牵。客愁连月唯闻雨,农事关心拟问天。
自幸拙耕终岁饱,更惭中酒日高眠。不才如此真堪弃,敢负明峕费俸钱。
群飞凡羽见孤凰,胸臆皆成五色章。奕世公侯存故国,先朝相业踵遗芳。
银筝自度新调曲,金鸭时焚旧赐香。惭愧相逢即相别,江东云树寸心长。
春云漠漠水平湖,掉尾扬鬐羡尔鱼。自笑山林双目短,不知江海万形殊。
桃花浦口钩虚掷,芦叶矶边网自疏。岁久只愁头角异,风雷相送上天衢。
老树蟠堤抱石危,晴云过雨出溪迟。有时归鸟落山果,无数飞花悬网丝。
得酒不消为客恨,连床长欲与君期。此情最倚相知久,莫怪新来懒作诗。
战城南,战城北,前军失利势日迫。敌兵过谷彍骑据水相扼。
乘间格斗,日薄西陲,大车传飨,且噍且战。彼灶不得晨炊,伯兄刺弱小弟。
父子对射泣涕洏,马践渠答行仆踬。剑锋刜落左辫,脑骨披厚陈云,雾敛乌乌四面集。
高天厚地,哀我身死名不立。奏凯第功赏,持书论首级。
皇帝陛下圣寿千万岁,掩骼埋胔告郡邑。
自来古战场,多在长城南,少在长城北。茫茫白骨甸,如何直接黄龙碛。
或云自从汉武开西域,耗折十万众,博得善马数十匹。
奋军势务鏖击往来谁,洗兵赤河水犹赤。终弃轮台地,其地于中国。
失之且何损,得之本无益。历计其所得,皆不偿所失。
虽下哀痛诏,追悔将何及。此是万万古,华夏覆车辙。
底事夤缘其轨迄季唐,竞喜边功好大矜英哲。明皇不虑渔阳厄,万里孤军征碎叶。
只轮曾不返,得无五情热。暴殄生灵涂草莽,忍徇虚名为盛烈。
君不见世间人心固结,是谓帝王真统业。君不闻四海内有美谈,至元天子平江南,何曾漂杵与溺骖。
圣人有金城,贵谋贱战,不战屈人兵。
酾酒临江亦壮哉,别离无奈故徘徊。
喜聆乌府文章盛,又见尧天日月开。
万里邮传清誉远,百蛮歌动好官来。
吟边休说梅花老,不是山中宰相才。