鼓角声中漏未终,衣寒官烛屡销红。百年海岳回元气,一代文章有古风。
仙掌露漙金沆瀣,觚棱雪散玉玲珑。祗惭白首河汾客,得与群贤此会同。
江馆当西澨,山堂向北隅。旧樊聊补坏,新竹复嘘枯。
嘉此神明劳,森然雨露濡。贤才世闽海,之子冠洪都。
生意原无息,休徵固有符。浑涵由地脉,腾达即天衢。
故业诗书远,能官俊造须。材称人似玉,宾待凤将雏。
照映丘园重,流传赋咏俱。拟同嘉树传,来作瑞筠图。
风散萤光夜未分,隔窗凉雨落纷纷。秋衾不与还乡梦,征雁南来独自闻。
池面新荷贴小钱,荷心点点露珠圆。开花结子应堪待,乱荇空萍正可怜。
风光何故恼闲人,我欲乘槎一问津。满地绿阴迷断梦,五更啼鸟不胜春。
愁极每将歌当哭,归来不觉笑成狂。蓬山缥缈鲸鲵外,一夕相思九断肠。
袅袅江风转白蘋,轻花乱蕊看成尘。谁能爇取生犀角,采石矶头照水神。
碧瓦凉生月欲流,露蛩枫叶共啼秋。城乌半夜惊飞起,只为离人白尽头。
新莺枝上语如丝,似与羁魂诂所思。不用登楼看草色,白蘋香散巳多时。
多事池边促织儿,声声哀怨旅魂知。干戈满地无机杼,长夜辛勤说与谁。