江雨迷离江水浮,隔江遥指五层楼。望中不敢携吟管,吹笛仙人在上头。
栩栩寻芳遍绿郊,几丛梅影翅轻捎。红牙有谱依花按,白板无腔信羽敲。
打破冷香风入拍,翻残腻粉月当梢。檀心一点枝间逗,争得莺梭燕剪抛。
祁连山下草,寂寞少人烟。魂魄千年后,还思渡酒泉。
驱黄犊,驱黄犊,黄犊牵车汗流腹。车中列列森刀枪,健儿畏死心怏怏。
乡村已虚耗,频年苦徵调。羽书忽到县令忙,官吏索车虎狼暴。
前驱出境后队迎,数十万钱送一程。大车折轮牸牛死,车长被挞空哀鸣。
里正敛钱到乡曲,乡民无钱卖其屋。租庸事重衣食轻,补疮剜却心头肉。
客且去,客且去,村店高房健儿住。朔方调来十万兵,兵车满道村人惊。
停骖且致问,主人告予病。店家三月当官差,有肉无鱼众兵忿。
青州大吏操军符,遣官督兵兵怒呼。我侪出身冒白刃,安能饥饿为驰驱。
昨夜天南望烽燧,贼氛已近兰陵地。官军何日出山东,道傍布席摴蒱戏。
人倚雕阑竹倚衣,女桑遥听子规啼。陌头杨柳休攀折,系住春光不许归。
挂席四千里,登临兴不孤。南浮指衡岳,北望接荆巫。
积水寒生晕,秋山淡欲无。诸君自廊庙,曾否忆江湖。
君反湓水侧,我归雉水头。两水虽异源,共入大江流。
江流亦何永,川流殊不息。汪洋指东海,各努奔赴力。
醉后帘垂人寂静,梦馀香袅意萧骚。新诗莫与他人读,只恐西泠纸价高。
鸡声出谷口,乔木带山家。村落霁春雨,野风开杏花。
蜗庐虾菜饭,石鼎枣芽茶。爱尔田间味,清谈到日斜。