春困初浓,春愁难妥,又是花朝。虾须半轴,蛾绿不曾描。
记得去年玉勒,相逢在、丝雨长桥。秋千社,绣旗不定,画鼓频敲。
流水渌迢迢。人不见、妆成知为谁娇。秾春病酒,双脸印红潮。
欲借鸳机论恨,回文字、带泪斜挑。肠断也,百花生日,只是无聊。
燕子来时,回塘向暖,野水烟生。刚胜弱絮,初泛落花轻。
漫漫垂杨曲沼,才添了、几点浮萍。鱼苗长,生机浩荡,恰趁新晴。
雾縠太轻盈。波细细、参差碧浪纵横。遥天倒影,渺渺动柔清。
好是东风消息,吹不定、似皱还平。天涯路,一篙新涨,万里春程。
叠叠银涛翻雪浪。黯黯冷云飞涨。垂藤古木,石壁高无量。
望蓬莱,三山远,长风荡。日月双丸小,来复往。天地渺无涯,窈空旷。
忽有仙舟,一叶乘波放。看鬓眉纤,霞裾敞。满盘花果,玉瓶贮,蒲桃酿。
是广寒宫,霓裳舞,月中样。白兔守筠笼,随竹舫。猿子采蟠桃,亲呈上。
西楼一夜潺潺。玉炉残。只有杏花同度五更寒。
春潮长。空凝望。木兰船。不信归期锦字更开看。
初日笼霞,和风催柳,点缀江春。香尘十里,著意送行人。
背指严城万雉,听笳鼓、四载从军。滕王阁、虚陪胜宴,曾费雄文。
为谢阮刘群,挥彩笔、壮游桂海金潾。马当借助,掷璧问江神。
问尔文章九命,三生业、可证前因。番风紧、蒲帆饱拽,轻溯南云。
日夕高城危旌卷。射目冷风如箭。潸然泪落,向金台畔。
古人悲,今人事,寸心乱。愁重天容墨,暮云远。春嫩芳时,早未经眼。
醉醒乾坤,是处肠堪断。看劫尘翻,沧波浅。旧家坊曲,买风月,徵歌管。
故山遥,佳期阻,旅情倦。衰柳休攀折,恨丝短。声声桃花,角梦归晚。
蛮榼何来,茶封春焙,密割冬房。木瓜报汝,磊落不盈筐。
户外春风又到,琴鱼白、楚橘新黄。长安好,红笺往复,忘是他乡。
的的好年光。邀旧雨、春蔬试斗吴娘。金盘彩胜,叶对复花当。
想见柔荑昨夜,金刀剪、喜字成双。休辞醉,红房果熟,素楪饧香。
啼痕宛似幽兰。露华残。正是相思,哀雁叫云端。
团扇恨,分镜泪,向谁弹。方寸容愁,寂寞倚阑干。
波撼盂城,气蒸淮楚,千顷汪汪。虚无空阔,彷佛似潇湘。
阵阵凫鹥散乱,任渔艇、短曲无腔。微茫里、昼眠估客,风送牙樯。
岁岁叹沧桑。波臣怒、如今不受堤防。秋风瓠子,何处稻粳香。
斗大孤城国士,可曾见、湖内珠光。金堤上,鸠形鹄面,泪落苍茫。
山河双阙险,风雨二台尊。浪破天无岸,云垂海有门。
亲朋断消息,衰老在乾坤。欲采枫香汁,灵丸制返魂。