萧萧补被寄星艭,脉脉离情恨未降。帆挂晓风吹落月,棹分秋水渡澄江。
远山青处劳双屐,霜叶红时醉一缸。此去苕溪何日到,好遗尺素慰寒窗。
窣堵波成傍佛寮,钟鱼香火伴昏朝。不知一盏花前酒,谁向刘伶墓上浇?
聚散真如大海萍,旧交落落感晨星。吟诗久已怜同调,对酒应教笑独醒。
万事暗催双鬓白,卅年仍坐一毡青。天寒判袂胶山去,何日重歌问字亭。
长松攫立龙腾霄,枫榈百卉迷烟梢。大山小山峘霍交,熊罴生蹲虎豹豪。
伊谁卜筑青山坳,茅亭磴侧行探樵。山根曲折烟江遥,江行欲上青天高。
横江幽绝来轻舠,前山落日方归潮。司农水墨传家法,腕底层云起飘忽。
千回万叠给皴刷,积翠浮空来合沓。晚来赋色尤神异,淡赭萧然见山骨。
苍润雄深世有无,古人不见谁痴迂。我家山水真蓬壶,黄埃钝迹游天都。
西峰一角青满湖,空斋雪壁神相娱。谁言仰屋沈忧地,犹有瀛洲方丈图。
畏路风波险,平安寄汝笺。晨昏劳定省,琐屑累周旋。
诗礼传家旧,文章报国先。弟兄俱努力,南北望拳拳。
百里相望感索居,夏侯丝竹近何如?绿杨画舫春携酒,红烛风帘夜校书。
结客谊高贫贱日,苦吟身老战争余。何家自是耽通隐,不效兴公赋《遂初》。
妾身心事未分明,一曲笙声送远行。大海瀛环三万里,神京路纪八千程。
珍藏玄露成丹液,伫待春风报姓名。玉种蓝田君记取,裴郎端不负云英。
去年折杨柳,还与君同陌。今年折杨柳,关山千里隔。
思君不可见,攀条长叹息。遥遥玉笛吹,总是伤行役。
少小属闺闼,感君意缠绵。聘以明月珠,迎以黄金鞯。
结缡自今夕,誓好永百年。采兰涉秋水,荐藻奉华筵。
合欢裁作被,朱丝操作弦。虽无兰蕙姿,向日呈芳妍。
一身皆君有,寸心私自怜。何用答嘉惠,持以弃豆笾。
在天莫为云,雨落难上天。在地莫为影,日暮愁弃捐。
婉娈保素志,跬步称比肩。
清景媚霁月,斜阳半翠微。白云叠巘崿,片片相因依。
游子思故乡,千里眺郊畿。园禽知气候,池草生方菲。
幸睹景物好,转觉年岁非。美人叹迟暮,伤心知者稀。
安能驻华发,朱轮不西归。寄语同心客,无负此春晖。