相约携柑去,闲闲十亩桑。秧分春酿熟,麦刈野炊香。
鸟语听犹滑,蝉吟曳渐长。郊原方待插,一雨涨芳塘。
绿阴浓染合欢床,花里潜踪入洞房。幽怨襟情难细语,转疑滋味胜初尝。
不知金钿何时落,谁识罗裙别有香。道是分明原是梦,风光瞥去耐思量。
客路逢初度,家山怆梦思。风尘催我老,门户仗君持。
深柳堂前树,双雏膝下儿。还应念行役,归去那能期。
萝架疏林漏月明,藤轮小凭纳宵清。瓜葫磊砢论庭实,箫管中和辨乐声。
露地及忘炎暑在,秋河先见夜云轻。一身自了从人说,历劫逃虚不近名。
草木区萌遂,禽虫乳孳多。独吟还自放,晚起且谁何。
邻里稀相接,樵苏也不过。赘疣容圣世,敢复恨蹉跎。
沙平时薙草,石冷重移苔。野蝶忘人面,山禽覆茗杯。
地偏群动寂,偶丧百愁开。云露高寒表,樗榆育不材。
村径通荒寂,悠哉此一隅。晚凉移暑湿,空翠落虚无。
山意完深境,天然畀老夫。君看黄雀思,自与白鸥殊。
层阴延暮色,秋水逼庭中。云作他山雨,蝉吟灌木风。
固知双鬓薄,且得寸心空。浩荡乾坤里,虚舟路不穷。
平池倒影落霞红,碎锦残花入镜中。小榭临流窗四面,袭人衣袖紫薇风。
缥缈春波接远天,高楼长眺独萧然。依依树影留残月,点点村炊上晚烟。
此地维舟廿九载,当时垂发十三年。东风依旧吹杨柳,俯仰青衫祇自怜。