棐榻聊爰处,蒲团半借禅。梦将蕉鹿辨,德以木鸡全。
欹枕看山月,披襟嗽石泉。好携青琐去,莫问管宁穿。
女郎能任侠,结客少年时。容颜市金币,肝胆刺恩私。
密约来原剧,穷交自扊扅。信陵归魏后,何以报如姬。
坐倚危栏一倍思,月光初上桂花枝。可怜歌舞千门夜,不信无情默对时。
日夕将天兵,闻已度淮水。黎庶仰虹霓,雨雪何不止。
北军利高亢,值此非所喜。行师有纪律,日须五十里。
南风吹铁衣,却走泥没趾。锈涩剑锋回,塺疏弓力弛。
况不便舟船,经涉殊未已。指日布阳春,顽阴悉飘委。
元朝元夕喜相催,吴水吴山淑气回。人遇良时跻耄耋,境当佳处拟蓬莱。
五湖鸥鹭恩波阔,一代衣冠寿域开。最好儿孙忠孝在,弃官终养蚤归来。
隔林咿轧来渔舠,白鹭背人飞不高。却讶衡漳一夜雨,几家村落生秋涛。
单父琴声乐未央,松枝欲寄锦堂香。仙凫健翮遥天起,夏日晴云拂地长。
异绩已高循吏传,大丹还拾紫罗囊。珊瑚海畔潮千顷,月满馀辉照画廊。
十载浮云傍逐臣,归来不改汉宫春。摩挲金马宫门外,谁识当时谏猎人。
我有两行泪,十年不得乾。洒天天户闭,洒地地骨寒。
不如洒东海,随潮到虎门。
黄池岸边风起沙,江陵行客正思家。即愁朱绂淹归计,况对青林感物华。
南郡永怀丞相柏,东门谁种故侯瓜。荒台古苑经过地,落日时闻奏鼓笳。