结缡奉明德,精诚决浮云。死生誓同穴,富贵安足论。
一朝事势异,缅邈若越秦。风波起对面,谗慝来相仍。
盛衰捷反掌,爱憎一何频。昔者寒炉火,今为甑下尘。
还君锦绣段,著我苧罗裙。念彼求凰曲,恨恨不能陈。
夜夜连枝帐,不复知惆怅。夜夜同心绮,亦复忘欢喜。
唯有梦梁州,追欢更解愁。匡床凉似水,初月澹如钩。
箱中犊鼻裈,碎破不堪著。回身掷向郎,将心自摸索。
恨杀城南柳,丝丝管离别。殷勤折赠君,记取艳阳月。
三河聚年少,五都盛材雄。倾赀灞上水,结客咸阳东。
呼鹰过长乐,走马游新丰。左櫜插楛矢,右箙弯良弓。
控弦疾流星,鸣镝如追风。穿杨竞百步,蹲甲洞七重。
仰面落九乌,俯身拾双鸿。万夫为辟易,观者盈道中。
日暮还城郭,华筵撞笙镛。屏间拥稚齿,坐右罗妖童。
烹鲜割翠缕,椎牛炙黄熊。酣歌酌太白,慷慨嘘长虹。
呼卢列明烛,良夜未及终。酒阑拔剑去,斜月犹朣胧。
李将军,虬髯戟列横秋冥。当关壁立万夫勇,扫空大漠无王庭。
一朝谢事东海上,皓首华颠气逾王。醉归叱咤灞陵尉,长揖嫖姚不相让。
欲将雄剑卖黄金,却把琵琶弹素心。凄清激烈风雨过,高楼五月如山阴。
君不见贺怀智,石槽铁拨云雷气。唐家供奉推第一,青史流传誇绝艺。
君不见康昆崙,指下鏦铮捷有神。玉盘骊珠千百转,春冰拆裂河流浑。
将军岳岳起当代,手挈二子成三人。即今狼居尽款塞,九边铁骑閒黄云。
明妃奉帚长信殿,娥眉不踏燕山尘。山西老将亦无用,金甲苔生土花重。
笳声寂静刁斗寒,但把琵琶学三弄。华堂秋空月满楹,朱弦翠幕流明星。
觞行乐奏豪兴发,快剑长戟纷争鸣。为君慷慨弹入塞,莫作琵琶亭下听。
长安出佳丽,宛洛多名姝。游戏芳春日,踏青岐路隅。
银环约素手,玉佩飘华裾。丹霞错绮袖,惠风扬罗襦。
悬腰灿火齐,充耳大秦珠。珊瑚间四体,宝钗直万馀。
扬音若蕙兰,吹气胜芙蕖。吴姬亮非偶,卫女焉得如。
众观共叹息,日暮罗长衢。居者为忘飧,行者各踟蹰。
何来少年辈,三五乘骊驹。倾城睹明艳,荡思欲忘躯。
岂无千金聘,谐此百岁娱。畴为伯鸾匹,偃蹇宁独居。
寄声侠游子,相望徒区区。
去年征钜鹿,今岁入卢龙。玉塞莺声断,银河雁影重。
裁衣犹忆体,临镜懒窥容。秋风起昨夜,床下又闻蛩。
叠股钗横金凤凰,连环交结双鸳鸯。啼乌哑哑楚天曙,荏苒容华逐郎去。
可怜白门柳,依依二三月。一曲杨叛儿,飞花乱如雪。