与君相见暂开颜,近事惊心梦不閒。俗薄转增贫惫后,数奇偏老是非间。
苍蝇到处难为璧,黄雀飞时可论环。尘世偶然那足怪,男儿脚底五名山。
缇帅不踏金吾门,子侯不爱平阳勋。丰城巷西买山色,日有山人来论文。
其北琳宫创先代,深林往往栖白云。道流颇类陆修静,有酒肯避陶徵君。
二侯飞骑四呼召,河朔故事君不闻。冰弦再鼓动秋气,银烛数行催夕曛。
老夫华发忝祭酒,醉客朱眼同参军。窗前系柳紫茸辔,砚底飞华白练裙。
黄冠手捧帝宸翰,彷佛五色烟絪缊。茂陵玉盌亦自出,乐通金印何足云。
桑田已解沧海变,华胥倘道糟丘分。明朝折简但致我,得醉何必皆同群。
官閒去乡近,罢案且婆娑。家酿饮垂竭,旧书看易过。
庭乌公事少,檐鹊故人多。尽自堪藏拙,其如负进何。
汝官今复罢,吾晚欲看谁。一棹沧江色,孤城落木时。
应门欢竞发,倒屣唤犹迟。青眼穷交甚,苍头夙嗜知。
岕茶云入筥,渚稻雪分匙。软剥迎霜栗,纤供裛露葵。
鹿寒红玉肪,鲂鲙白银丝。画烛双频换,清尊百不辞。
坐移难辨客,谈胜各相师。远漏寒声短,疏棂曙影窥。
凌兢追往事,飞动及新诗。天欲人才尽,身仍我辈私。
总无惭凤德,应不悔蛾眉。野服安群态,时名舍众疑。
酒徒殊未少,醉尉尔何为。老厌乾坤束,归凭日月欺。
浮云轻剑玦,返路有埙篪。好展求羊径,重为嵇吕期。
此生唯斗健,得句莫伤离。长揖苕溪畔,茫茫信所之。
五十孙都尉,长吟鬓欲苍。金鱼宽贳酒,银鸭细焚香。
祭酒推诗社,将军和柏梁。还余双紫燕,拂拭便如霜。
徐卿子同好,翩翩厉风翼。今日双南金,他时契与稷。
毋轻露宵光,世眼易为白。
高斋傍霞屿,川光时复暝。浮天自五色,含飔忽千片。
陆离媚初旭,窈窕横晴巘。文鱼欣欲上,遥鹜孤难辨。
为语谢临川,如绮复如练。
跻危意方倦,入幽良自适。岩峦非一态,云日饶奇色。
活活伏流来,泠泠深崖滴。腾虬悟风树,渴猊知水石。
拿攫令魂惊,蜿蜒觉根坼。俶诡青羊涧,窈窕五龙室。
彼美如有待,余欣宁无获。改辙见平畴,蔼蔼禾黍夕。
归虑中未搅,目境时有失。安得乘蹻道,遥青庶可摘。
谁云见在本来空,门外犹青万古峰。荠菜乍香藜饭熟,留君且受午时供。
度关山,诘曲复崔嵬。虽有车,畏轮摧。十步五坐泣且啼,啼声一何悲。
疾风吹尘自我后来,回望故乡茫何睹哉。前睹黄河水,水流何瀺灂。
一夜胡马过,河边草如削。河边草如削,安能更民居。
居民尚远徙,行子欲何之。鸱枭为好音,豺虎亦规行。
四方不识人,来称弟与兄。温铁益知柔,茹荼益知甘。
平生少自足,临难追故欢。度关山,那得不沾衣。日夜见去人,寥寥归者稀。