荷叶田田柳叶垂,千船万船多女儿。
与郎暗约花间去,不唱《竹枝》知是谁。
独漉独漉,一反一覆。南山有虎,北山有鹿。安知造化有循环,否极之时终当复。
风高千户晓,云静九天开。把酒聊随俗,占年一上台。
野梅催岁色,好鸟唤春来。坐看江潭父,得鱼吹笛回。
春倚枝头怅旧新,那堪水石更粼粼。书空已悟从前事,问影偏怜此日身。
饮涧可知麋性乐,餐霞转觉道情亲。泉声悬树涓涓响,崖畔谁来方隐沦。
寂寂虚堂独坐时,小窗推起更思维。江城万井烟花白,月到松头鹤未知。
湖上秋色半,经年吾始来。
系舟泊矶口,聊访垂纶台。
水光荡菰蒲,鸥鹭相与回。
沙明白石岸,日丽青霞杯。
渔父烟艇中,棹歌声相催。
片月出远空,苍茫碧云开。
北斗插波落,天河低野回。
露下凉吹生,飒然动秋怀。
杖藜谢邻叟,斗酒明当偕。
风吹山色度帘栊,指点荼蘼半已空。
二十四番花信过,独留芳草送残红。
为怜清净出尘中,喜逐仙山午夜风。弄玉去时云暗淡,飞琼下界月朦胧。
冰魂卧骨全真性,绝岛荒郊入化功。铁笛吹残人在否,依然深锁蕊珠宫。
我住云间今四秋,恰如杜甫在秦州。赋诗黄耳冢前去,打鼓白龙潭上游。
暮景飞腾如过翼,此身浩荡一虚舟。黄尘九陌绕车盖,且伴老翁随海鸥。
青云乔木古,翠竹远山青。昨夜东风暖,池塘草未生。