扬旌表四岑,环戟拥如林。已失千寻险,宁遗三穴深。
春蒐元有典,时育亦关心。解网商王德,光辉尚至今。
万里关山月,东西共一天。遥怜马上见,不是在家圆。
山川迢递行人倦,馆谷慇勤茂宰贤。借问琴堂深浅兴,雪中修竹正苍然。
关山月,夜照青海头。白骨征人怨,红颜少妇愁。少妇含嚬望月来,月明流影洞房开。
岁暮机中缣素出,夜寒灯下剪刀催。年年捣衣明月秋,明月还随陇水流。
闺里空教看破镜,沙场不见大刀头。
垒垒高山,莽莽代谷。城边风起沙漠漠,城内惟闻奏胡乐。
太守下车,买牛息戈。陶民礼义,朝弦暮歌。北历黄沙碛,南游白草原。
五马何秩秩,朱英导文轩。嗟哉太守亦孔武,时时较猎西山下。
长风吹海月,来向玉关明。及此登楼望,应多出塞情。
阵云含晕缺,战马傍轮鸣。莫问刀头事,长榆更远征。
霜飞动地燕草凋,沙飞石走天萧条。
江河倒影陵谷摇,白日惨淡昼为宵。
美人迢迢隔云霄,青冥无梯海无桥。
鱼枯雁死星芒消,沉沉思君不自憀。
愁如惊风鼓春潮,岁云暮矣山寂寥,梧桐叶落空干条。
昆仑层城阻且辽,苍梧九疑烟雾遥。
琼田瑶草芟芃荛,江蓠泽兰成艾萧。
登高望远肝肺焦,安得羽翼抟长飚?
故园千里月,流照入秦关。
弓影同看曲,刀头未卜还。
迷云度容与,映水咽潺湲。
莫遣青楼去,摧残少妇颜。
平生不作有情别,此日河桥泪欲垂。共是异乡愁独往,非关绕树叹无枝。
因君马上临岐句,添我山中静夜思。衰病况兼寒雪重,春来杖屦未须期。
故人何处思沧茫,幸有音书未久荒。布帽残经情缱绻,黄沙白日泪淋浪。
归来几见千年鹤,梦去还寻五石羊。门外孤松高百尺,寒霄犹得伴冰霜。