绿水滟汀洲,风起江南秋。烟波有孤客,关河生远愁。
远愁那足说,惜此芳华歇。日暮淡忘归,蘋花怅难撷。
春山春树绿,相送去何之。拜命辞朝日,分符出守时。
花连渚宫暗,潮溯楚江迟。鼎郡彫零久,疲氓藉设施。
几年同采越山薇,此去天涯欲息机。黄菊满篱人独远,白云当路雁同归。
秋风拄杖还登岳,夜雨孤帆下钓矶。云水故交轻一别,暂时相失莫相违。
山畔倚层楼,群公暇日游。竹深亭不暑,树密径先秋。
幽鸟啼残梦,寒泉泻积愁。羲皇原不远,高枕此林邱。
天气肃肃霜气深,草木黄落日白沉。凤皇不鸣朱丝琴,君行不远伤人心。
四时疾转无停针,鸳鸯刺绣成锦衾。鸳鸯不栖远树林,林风吹有南北音。
谅君不是边地尘,胡为一飞不可寻。谅君不是边地城,胡为一立不移形。
北云冉冉南云升,安得撞面肝肠冰。
洛下风流已屡更,望中歧路苦纵横。轻车未见驱前辈,剩语徒闻病后生。
今古一机空自信,乾坤变眼为谁明。虚斋话转松萝日,却恨天涯盖晚倾。
身高吸霄瀣,羽薄趁仙风。自奏清商曲,泠泠山水中。
湖上云山费扫除,半生心迹始酬予。
兵戈转眼催人老,旅食随年作计疏。
鸿宝竟难参洞箓,阴符只合让农书。
郊坰不作南阳隐,行路人犹说草庐。
未得君王丈二殳,人人能说扫穹庐。防边谁上方城略,筹国曾无平准书。
四出征兵飞赤白,再言加赋算锱铢。东夷未靖中原动,只恐殷忧不易除。
去年此日战浑河,败北频仍蹙境多。未见北尘先解甲,若逢胡骑便投戈。
出关已绝生还梦,应募惟闻浪死歌。一自上都重失后,人心汹汹奈如何。