生平见雪颠不歇,今来见雪愁欲绝。昨朝被失一池绵,连夜足拳三尺铁。
杨柳未叶花巳飞,造化弄水成冰丝。此物何人不快意,其奈无貂作客儿。
太学一生索我句,飞书置酒鸡鸣处。天寒地滑鞭者愁,宁知得去不得去。
不如著屐向西头,过桥转柱一高楼。华亭有人住其上,我却十日九见投。
昨见帙中大可诧,古人绝交宁不罢。谢榛既与为友朋,何事诗中显相骂。
乃知朱毂华裾子,鱼肉布衣无顾忌。即令此辈忤谢榛,谢榛敢骂此辈未。
回思世事发指冠,令我不酒亦不寒。须臾念歇无些事,日出冰消雪亦残。
唤他是竹不应承,若唤为芦我不应。俗眼相逢莫评品,去问梅花吴道人。
偶然墨扫牡丹枝,谁怪浓妆倚市窥。春色元非老人事,郭华尽尔买胭脂。
墨染娇姿浅绛勺,画中亦足赏青春。长安醉客靴为祟,去踏沉香亭上尘。
兄弟逢时早策勋,人言柱下有机云。清宵为问华亭鹤,瘴岭骢还几度闻。
吾念弼唐好,如我道上唐。怀人在唐曲,念之如同乡。
都俞事已远,仪凤空回翔。回翔归何时,救火方皇皇。
嗟哉乎弼唐,弼唐安可忘。
平生子李子,昔会在长干。世态与时变,旧盟终不寒。
试问何能尔?恒性若存存。远迹沧洲外,沈冥白云端。
廿年策天府,三载在郎官。报政朝天去,嗟嗟行路难。
东海潮头撞虎门,扶胥浴日来黄湾。西江之水如羊肠,五岭之下出洋洋。
不啻千里回省顾,白云员峤趋粤峦。西樵渡海赴弼山,中有小水经洛交合干其间。
产有梁氏与李氏,奕世结交有如潮汐绎络相往还,信义直与管鲍相后先。
二氏之子寻冈海屋相交契,永慕如二考之生存。
今年合祭黄华馆,明年合祭汾水埏。尚期孙子千百世,世世奕叶永不谖。
买田百亩供常事,籍名梁李相转旋。于乎,此义闻之天下少,义门郑氏差可班。
拍肩执袂为气合,反眼不识如途人。甚者交兵如耳馀,挤井下石未少悛。
于乎,对面胡越何足言。于乎,对面胡越何足言,回视二子无厚颜。
有客把瑶琴,向我中林坐。兀然发清音,萧瑟松泉和。
泠泠石上挥,流风激四座。玄云千里至,皎月怀中堕。
妙曲感人心,幽听忘余卧。朱弦幸未绝,花晨倘相过。