白简飞霜三十载,烈烈英声闻四海。几将长剑扫边尘,貔貅十万频歌凯。
解绶归来赍婺墟,锦衣绣廌耀桑榆。珂里俄惊大星落,雪飙稳驾双鸾舆。
新进嗟嗟旧时泣,九重褒章紫泥湿。有怀何处致生刍,岚桂云杉风飒飒。
采莲朝暮荡长湖,莲叶如轮子似珠。寄问麻姑花解变,可能开作并头无。
一幅山光满素屏,多君共有水云情。未须结社营茆屋,已见谈空拥化城。
千树暮云遮鸟道,半塘寒水浸秋萍。华阳此别将成梦,记别何年共月明。
何人画秋色,芦花绣如组。罢钓睡孤舟,月满潇湘浦。
不见峰头十丈红,别将芳思写江风。翠翘金钿明鸾镜,疑是湘妃出水中。
一卧空山岁几霜,斋歌重听汉芝房。应怜史局多清睱,误悔诗坛作故狂。
春梦屡惊神独往,病怀真苦力相妨。无因载续阳春调,奈有娇儿乞字忙。
野风吹葛葛逾好,绾雾萦烟青袅袅。溪回水白云石苍,石根吊蔓百尺长。
越妇腰镰赤双足,褰裳行歌入中谷。朝日未出雾露寒,花繁叶密采掇难。
年年绩丝作絺绤,奉以服君君莫斁。君知衣葛好,不知采葛苦。
白日畏逢蛇,月黑畏逢虎。君不见吴王宫中细腰女,日向歌筵著白苧。
罗女年十五,自矜好颜色。山叶杂山花,插髻当首饰。
蛮方立门户,男女多生涯。昨闻城中市,女出男在家。
上市买黄丝,染缉作花布。裙短衫袖长,不惜双脚露。
夜行山中道,何处吹芦笙。我歌连臂曲,曲罢动郎情。
动郎情,与郎匹,生女复长男,三年始同室。
麻衫如苇别芹宫,那复哀殇客路中。幸免西河夫子恸,稍存嬴博古人风。
腮毛换去三停白,桕叶归来十度红。富贵几何愁苦剧,令人翘首眄飞鸿。
九死馀生莫自怜,当年三策岂徒然。到头崛强成兹老,谁首中兴数此贤。
恨不先时知桧卖,敢从他日问身全。白云片鹤相逢地,箕尾遥骑独在天。