有酒幸借我,无酒还须酤。丹灶火正红,养我老病躯。
念子知我素,青丝系玉壶。四体三字母,得之苏竹湖。
慇勤送清江,儿孙学步趋。端阳在伊迩,黄雄泛菖蒲。
南下荐先茔,顾子同欢娱。我将弹冠出,来岁知同无。
旅雁乘风翱,薄暮声嘹呖。寒云暝前途,营营双倦翼。
问之何从来,远自沙塞北。尔性固随阳,尔心乃谋食。
原田有稻粱,亦复多矰弋。空阔蓼花滩,胡不暂栖息。
细雨当楼一榻深,楼前草色净沉沉。閒中倍念劳生事,冷处偏宜老衲心。
古殿且看千眼佛,高山休抚伯牙琴。莫疑当暑馀寒意,炎热须教雪满襟。
行行离故里,洒泪别交亲。
明发过湘水,应为更远人。
雨侵山树晓,花落莫江春。
何事怀簪组,风尘白发新。
空溪淅淅复淅淅,一夜风响如霹雳。
云纷天晦急雪来,半是虚花半成汁。
初时点户湿有声,瑟如帘下击秦筝。
须臾上下雨且冻,满地蹴裂黄河冰。
冰荒荒兮雪离离,乍融乍合白垂垂。
千家瓴瓦一时结,大如木扇长如锥。
茫茫山川望不见,但对孤城白于练。
忽然众鸟齐飞呼,千株万树都封遍。
碎者作花聚作叶,疑是梨花夜开月。
披枝摇曳无数鸣,又如列戟兵扬声。
城中万户闭不出,一老临河独叹息。
问之低头手把树,十年木介曾如是。
冰荒田没盗贼起,至今卖子归无处。
往时腊尽今况春,雷动草出水有潾。
南市白米斗钱百,四方在在流饥民。
含咨相坐未卒语,雪风吹湿头上巾。
关门且抱床下瓮,唤妇当垆自煮鳞。
西阁日将夕,川原生暮烟。远林归倦鸟,枯叶抱寒蝉。
野岸渔罾外,秋风戍垒前。故人应念我,定有尺书传。
结屋此山间,柿阴浓昼暑。云从岩际来,向我窗中伫。
北上最高峰,下瞰临何许。爱彼南涧松,去濯清泠渚。
时来石上坐,月下闻樵语。风雨涧香过,石田响禾黍。
万里翩翩度碧虚,月明送影意何如。
也知一向郎边过,自是多情少寄书。
春来见绿树,日夜忆连枝。梦断一千里,愁连十二时。
鹡鸰飞雨急,鸿雁度云迟。无柰音书绝,其如鼓角悲。
西郭潮生晓放舟,江风萧飒满帘秋。岸傍短竹青如染,云外奇峰翠欲流。
赏兴正逢新月上,吟踪应为野花留。乾坤已付游人乐,莫把閒盟负白鸥。