丈夫气轩昂,年少傲才雄。学书兼学剑,事异而志同。
我本系汉胄,诗书素所攻。上马杖尺箠,为国击羌戎。
水国霞明树,专祠暮霭空。孤标传极北,三诏峙江东。
鸥浴船船月,龙吟院院风。任山凭点□,真悔出山中。
薄伐遵周典,长驱出汉关。猿啼黑水峡,云暗碧篸山。
士气雄三辅,天威震百蛮。直教平碛石,枭取月氐还。
人多物外役,而我独无营。浩浩复落落,湖山注夙情。
因之不适俗,壮心淹老成。园林聊日涉,守拙若硁硁。
欲散今古意,每每踏潮行。一溪入花气,万木度风声。
遥峦层耸逸,瞻顾别开明。念虑此俱涤,水鸟时嘤嘤。
纵浪东皋外,于焉得此生。
凫舄鹤袍辞世纷,望三峰下礼茅君。祈年欲啖金光草,好道宁披玉检文。
绝巘琳宫当日见,上方清磬隔花闻。山中倘遇陶弘景,愿乞松风与白云。
碧玉杯中琥珀光,灯前把劝阮家郎。
不须苦忆人间世,万树桃花即故乡。
山扉悄无事,家酿复新香。
迟尔二三子,陶然醑一觞。
论心爱丘壑,炙背阅年光。
雪积冰难解,冬残日乍长。
岁时鸟过目,身世雁随阳。
多谢高阳伴,同来入醉乡。
驿路春将暮,江流夜不停。孤舟随去住,一雨过清明。
野墓芊芊草,荒原树树莺。临风闲纵目,乡国倍关情。
天气肃肃霜气深,草木黄落日白沉。凤皇不鸣朱丝琴,君行不远伤人心。
四时疾转无停针,鸳鸯刺绣成锦衾。鸳鸯不栖远树林,林风吹有南北音。
谅君不是边地尘,胡为一飞不可寻。谅君不是边地城,胡为一立不移形。
北云冉冉南云升,安得撞面肝肠冰。
未得君王丈二殳,人人能说扫穹庐。防边谁上方城略,筹国曾无平准书。
四出征兵飞赤白,再言加赋算锱铢。东夷未靖中原动,只恐殷忧不易除。