泛泛东流水,筛筛水中鱮。煦煦青阳晖,婉婉怀春女。
灿灿盛容华,依依弦上语。昔为比目鱼,今为孤栖侣。
玉貌易摧残,茕然伤独处。
板桥藜杖出江村,水榭云轩接寺门。风起绿蘋堪送远,飞帆天外带晴暄。
冉冉岁云暮,悲风鸣北林。孤鸿号外野,积霰散重阴。
时节忽复易,伤哉徒滞淫。剽烈怆中怀,慷慨成哀吟。
念我携手好,形影若飞沉。金石有销铄,信义安足谌。
相须胶与漆,弃置商与参。顾因晨风翼,惠此瑶华音。
崇兰生别涧,孑孑扬秋芬。采之欲有赠,谁为同心人。
直道易以疏,伊优易以亲。与君非鹣鹣,安得为一身。
旷野独行迈,宿莽萋以腓。顾瞻宛与洛,第宅纷崔嵬。
山川洵云美,久客当何为。岂无今所欢,不如故所知。
顾为双黄鹄,奋翅俱高飞。
青青河畔草,迟迟万里道。道远苦多岐,感忆心已懤。
驱马齧霜荄,结筏泛黄潦。狼居誓必封,龙堆期一扫。
马牛风不及,谁为寄安好。幸抑金玉怀,飞鬒蓬花早。
奇树生南国,孤根来远方。隹名谁不爱,植近君子堂。
春风一披拂,花叶何炜煌。上有寄生枝,亦得沾恩光。
桂枝陵寒山,梧桐在高冈。草木非自献,信美非所将。
漫游随处挟飞仙,更向禅林息万缘。同调喜联交似水,卑栖愧羡翼垂天。
吟成或写忧时涕,施尽难馀买赋钱。君岂负刍如越石,阳春无地不人怜。
江山曾为远人留,记忆中朝意亦优。策足久多行路叹,量才初试过都游。
宦情似奕今于昨,时序如流春复秋。同调知君能念我,客星长望碧云头。
吴楚东南际,贤豪本代兴。之子挺灵异,匹练应初生。
童龄擅芳誉,弱冠扬徽称。操瑟竟难合,明经待晚成。
遇我闽海曲,示我郢中声。训士力崇古,何嫌世俗轻。
游扬渐以广,乘时起令名。终当策高足,万里扬前旌。