不离井闬近移家,草径茅堂带郭斜。
岂为秘书增斗帐,转因载牍问香车。
新人路半邀桃叶,邻舍篱根问杏花。
何事多情旧时燕,随君将子过檐牙。
紫翠台临宛削成,春筵迟我此宵情。鳌灯海上连三岛,渔篴波间弄一声。
暖入玉壶冰渐解,香生兰渚酒初倾。倚阑恍挟飞仙辈,畅饮中天对月明。
寒食萧条野望阴,一枝筇竹日行吟。出尘笑我烟霞骨,逝水还谁日月心。
薇蕨长时知雨足,鹧鸪啼处怨山深。连年烽火何尝息,残烧而今尚满林。
黑风卷沙平太行,辕门列戟飞秋霜。
敲冰饮马万蹄裂,旄头白日寒无光。
胡笳叫屈角声死,短兵战过交河水。
不恤身为塞下磷,孤光还照长城里。
南猎单于北扫胡,高秋牧马出飞狐。
校前裨将新车骑,戏下钳奴旧骨都。
战城南,歌城北。将改弦,军易辙。不杀民,只杀贼。妖氛清,皇灵赫。
洗兵戈,布膏泽。吏部来,归拓疆,昼战城南歌城北。
万里居延百战城,胡沙落日暮风生。将军没后勋劳薄,空博匈奴畏姓名。
秦军未解邯郸围,燕丹新自秦城归。
仰天叩心发长叹,燕山六月寒霜飞。
质子当年苦拘迫,马为生角乌头白。
归来倾国思报仇,不知谁是桥边客。
忽闻燕市多侠徒,时相哭泣时欢呼。
百金求得赵七首,千里献将燕地图。
慷慨于期头在箧,落日征车犹未发。
声断谁知筑里心,歌残试看冠中发。
荆卿一去不复还,至今易水流潺潺。
黄沙迢迢照孤月,祇今行者凋心颜。
塞草黄云万里哀,胡天漠漠鸟飞回。
汉家几见封侯印,曾系沙场白骨来。
落日黄河水倒流,沙场旌旆风悠悠。
新降胡奴不解语,笛中吹出古《凉州》。