三日雨行来款关,篝灯相语雪霾山。低回俗里未能免,只有对君非强颜。
●爪茉莉秋夜每到秋来,转添甚况味。金风动、冷清清地。残蝉噪晚,其聒得、人心欲碎,更休道、宋玉多悲,石人、也须下泪。衾寒枕冷,夜迢迢、更无寐。深院静、月明风细。巴巴望晓,怎生捱、更迢递。料我儿、只在枕头根底,等人来、睡梦里。
淮阴西汉一英雄,史氏持衡论亦工。
不向追亡羡萧相,却于援死著滕公。
岂知并绩三人杰,皆自当时一语功。
后世人材自戕贼,炎凉安得古人风。
槽头压尽春山绿,槽下真珠泻醽醁。骚人一笑倾盖盘,满面春风涨红玉。
少陵得此不欲言,乃指八子为中仙。主人倾盖慕此意,一阁新构堂西偏。
于今世态薄于纸,何必劳心问青紫。愿君醉我金屈卮,万事过耳同风飞。
醺醺和月尚栽竹,长啸一声归翠微。
芳草不随春水绿,连山犹带夕阳明。
人生有酒且行乐,休向河梁问子卿。