清晨洗面开篷门,巨螳蜋在水上奔。
前怒两臂秋竹竿,後拖一腹春渔船。
偶然拾得破蛛网,挈取四角沉重渊。
柳上螳蜋工捕蝉,水上螳蜋工捕鱣。
捕蝉顿顿得蝉食,捕鱣何曾得鱼吃。
灵寿扶来似孔光,感时怀旧一悲凉。
蟾枝不独同攀桂,鸡舌还应共赐香。
(亦同为郎。
)等是浮休无得丧,粗分忧乐有闲忙。
年来世事如波浪,郁郁谁知柏在冈。
屡把铅刀齿步光,更遭华衮照厖凉。
苏门山上莫长啸,薝葡林中无别香。
烛烬已残中夜刻,槐花还似昔年忙。
背城借一吾何敢,慎莫樽前替戾冈。
萧寺姑分一日光,人生同调稳相当。
空斋夜语规前哲,带酒论文恐老狂。
三献三休真琬琰,一前一却笑螳螂。
君家江左才名旧,会向长涂一振骧。
平生羞捷径,到此尚狐疑。望断澹台路,登高赋所思。
炎暑遁逃天已凉,日阴苦短夜初长。风声日色尽秋意,海角天涯非故乡。
莺谷久离愁满眼,鸰原一别泪沾裳。客情欲借清吟遣,诗就客情弥惨伤。
木落淮南树,秋风日夜高。
月临扬子渡,雪卷广陵涛。
不得同萧散,何因破郁陶。
空凭尺书速,未解梦魂劳。
叩槛出鱼鳖,诗成一笑粲。
迎霜破雪是寒梅,何事今年独晚开。应为花神无意管,故烦我辈著诗催。
繁英未怕随清角,疏影谁怜蘸绿杯。珍重南邻诸酒伴,又寻江路觅香来。
屈曲上云端,似向崖阴断。行闻山鸟鸣,下与泉声乱。
去去不知疲,幽林自成玩。
水濂幽谷我来游,拂面飞泉最醒眸。一片水帘遮洞口,何人捲得上帘钩。