朽骨枯茎未必灵,行藏何苦访君平。问津世路心先懒,买地江干计已成。
解向急流求勇退,便知幽事合关情。裕陵将种今谁在,但恐君王问姓名。
舟溯馀不水,回头忆两溪。川长太湖隔,天远卞峰迷。
左顾龟何在,南飞乌欲栖。从今到家梦,却到浙江西。
三峡江流七月平,全家东下叶舟轻。阳台得得收云雨,放尽峰峦照眼明。
雪顶庞眉八十馀,五峰深处结精庐。阅人老眼能青白,赠我严公一轴书。
不为寻仙子,吾能远出湖。水滨维舴艋,屋角认棕榈。
漉瓮分红酒,挥毫写白须。思诗看素壁,待与再来书。
识本色人须本色,臭味论心不论迹。
青莲居士浣花老,画像有人能画得。
非陈无己黄鲁直,看画题诗难落笔,
醉翁万代文章伯,中年偶堕滁阳谪。
琅琊山亭酿泉酒,翁心不醉醉宾客。
庆历朝廷天清明,谁张党论摇升平。
禽鸣不知人之乐,党论无乃犹禽鸣。
一时人乐从太守,交错觥筹送杯酒。
乐其所乐翁来思,宾客欢哗终不知。
既是宾客尚不知,画工焉得而画之。
彼弈者弈射者射,摇毫臆度丹青解。
醉翁醉态尚难摹,翁心乐处如何画。
皆山一曲吾能歌,童而习之今鬓皤。
翰墨世无苏老坡,奈此图中风景何。
大道行天如日月,群儿簸弄竟何如。
自悲责沈曾为学,安得尊尧更有书。
义胆轮囷千古在,神州攻战百年余。
诬辞逆像今俱已,犹恐忠贤恨未祛。
君不见周兴西旅贡厥獒,今日天下新建櫜。
远方不许进异物,閒却三略兼六韬。
又不见王孙昔叹走狗烹,今日天下永太平。
保全功臣决无此,花村夜不争雉鸣。
陆平原家养黄耳,系书不隔江淮水。
金陵音问还洛阳,往来何啻万余里。
杜少陵寓鄜州居,旧物低徊入衣裾。
宗文宗武共入罗,爱怜想亦如相如。
古滕东溪王御史,先公岂弟世无比。
一犬育之十五年,送葬至墓不食死。
一饭糟糠何足论,恒饱不饥谢乾坤。
垂深井缰马救主,衔明月珠蛇报恩。
世上纷纷轻薄子,翻云覆雨丧廉耻。
动辄反噬不识人,可似韩卢乌喙之徒知义理。
山川相对一悲翁,往事纷纷梦寐中。
邂逅故人恩意在,低徊今日笑言同。
看吹陌上杨花满,忽忆岩前蕙帐空。
亦见桐乡诸父老,为传衰飒病春风。
多书如邺侯,读书如张巡。
一代信不数,吾身见能亲。
门墙虽云旧,踪迹乃若新。
政以沅湘远,无由书疏频。