三十年前客帝城,城南结骑尽豪英。
湖山冷落悲陈迹,文字流传付後生。
衰老更禁新卧病,尘埃时拂旧题名。
马头风卷飞花过,又得残春一日晴。
平桥小陌雨初收,淡日穿云翠霭浮。
杨柳不遮春色断,一枝红杏出墙头。
白发凭鞍一老翁,出门漏鼓尚冬冬。
凄凉旅思传呼里,零落新诗假寐中。
正苦文移来陆续,何由笠钓入空蒙?浮生正自少如意,付与秋风吹断蓬。
日日花开日日新,问天乞得自由身。
不知白发苍颜里,更看南溪几个春。
何曾一日不思归,请看诚斋八集诗。
到得归来身已病,是侬归早是归迟。
为爱东园日日来,未曾动脚眼先开。
南溪顷刻都行遍,更到东山顶上回。
天赐东园食实封,东山加赐在园东。
东山山色浑无定,阴处青苍晒处红。
日日南高峰,知我登小楼。
笑回紫翠面,擎献新鲜秋。
独将诗魂去,恣绕月胁游。
得句寄与渠,月姊不敢搜。
绝顶珥琼笔,仰空书银钩。
今晨招不来,开窗得孤愁。
折简呼屏翳,能为追亡不。
芥花菘莟饯春忙,夜吠仙苗喜晚尝。味抱土膏甘复脆,气含风露咽犹香。
作齑淡著微施酪,芼茗临时莫过汤。却忆荆溪古城上,翠条红乳摘盈箱。
绍兴人物赵户部,身作长城护瓜步。
佛狸送死缘有人,援臂不侯得非数。
只今曾孙户掾公,吏能官政有祖风。
南山可摇判难夺,东海不冤阴有功。
吾州上了本曹印,谒帝明光当得觐。
秋风正紧送搏扶,九万程涂人莫问。
历数勋贤后,如郡到眼希。
胸中蕴金石,笔下出珠玑。
倾盖嗟何晚,临流又送归。
他年傥相忆,寻我钓鱼矶。
章台杜牧之,长安孟东野。
忆君飞笔时,何处木兰下。
万井苍凉欲曙天,禁钟声断佩声联。云浮玉辇霞裾降,风动金莲宝炬然。
四国龙飞清穆世,群工虎拜太平年。吾王不倦宵衣念,国祚遥知永永传。