城高不可下,永日一登临。曲槛凉飙急,空楼返照深。
苇花迷夕棹,梧叶散秋砧。谩作归田赋,蹉跎岁欲阴。
何代潜鳞翠琰镌,双双依藻更依莲。
梦符端报屡丰兆,物盛宜歌大有年。
玉烛调和从可卜,金刀题咏又开先。
浑如泼剌波心跃,感召还知太守贤。
逸客东山至,佳人南国多。袖翻金谷舞,梁绕石城歌。
妆阁宜春入,花蹊爱晚过。留欢方待月,无遽动鸣珂。
大河南奔山北走,脐裂天涯懒回首。撞钟击鼓醉横参,恃险英雄骨已朽。
岁暮风烟尤可悲,功名白发不相期。重来好是当晴日,应有鸡群翡翠儿。
海中仙果真难得,天上麒麟必异才。速客未为汤饼供,荐觞须俟鲤鱼来。
江风吹雨晚霏霏,江上孤鸿湿倦飞。欲向沧波期钓侣,清时未许著荷衣。
雨里登山亦自奇,古亭岑寂话深卮。廿年离合谁能料,一饷阴晴未可期。
鸟唤白云高木落,僧归青壁暮钟迟。酒阑漫复联镳去,明日秋风两地思。
望京楼上晚凭阑,长记居庸八月还。一段紫烟吟不尽,枉分秋色与南山。
万顷平湖枕越城,短篷如在画图行。波浮霜鉴金辉莹,山拥冰壶玉气清。
翡翠兰苕酣净绿,天光云影照空明。知章一曲应分得,用作沙门字与名。
绿柳苍松取次栽,灵旗风煖庙门开。百年遗构重修处,曾得亲王入梦来。